rişxənd

rişxənd
f. bığaltı gülüş, istehza

Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rişxənd — is. 1. Ələ salma, lağa qoyma, istehza etmə; masqara. Salavat bu açıq rişxəndi başa düşdü. Ə. Ə.. Rişxənd etmək (eləmək) – ələ salmaq, istehza etmək, lağa qoymaq. Kosaya rişxənd edənin top qara saqqalı gərək. (Ata, sözü). <Ələsgər:> Qardaş,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndli — sif. Rişxənd bildirən, rişxənd ifadə edən; istehzalı. Rişxəndli gülüş. – Səməd həmişə Rüstəmin ibadətinə rişxəndli bir təbəssümlə tamaşa edərdi. Ç.. <Qəhrəmanın> qulağı hələ rişxəndli sözlər eşidirdi. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndyana — bax rişxəndli. Rişxəndyana gülmək. – Burada Maralın solğun çöhrəsindən rişxəndyana bir təbəssüm keçdi. Ə. Ə.. Fərraşlardan biri rişxəndyana dedi: – Ağa, əllicə tümən. P. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndcil — sif. Rişxənd etməyi adət etmiş rişxənd etməyi sevən, adamı lağa qoyan. Rişxəndcil adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndlə — bax rişxənd 2 ci mənada. Şahin birdən qəhqəhə çəkdi, rişxəndlə əlini tovladı. . V. Şıxlı. Həmzə gözlərini dolandırıb, Şahmara tərs tərs baxdı, rişxəndlə gülümsündü. B. Bayramov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndedici — bax rişxəndli. <Ev sahibi> rişxəndedici bir sima ilə: – Rüstəm bəy, şəkil barəsində mənim zövcəmlə danışmayın. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rişxəndçi — is. Hər şeyə rişxənd edən, adamı ələ salan; adamoynadan, masqaraçı, istehzaçı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istehza — is. <ər.> 1. Ələ salma, rişxənd etmə, masqaraya qoyma; masqara. Tövsiyənin son cümləsində qürurdan çox incə bir istehza duyulurdu. M. Hüs.. Tahirzadənin üzündə istehzanı andıran bir təbəssüm oynadı. M. C.. Qoca sanki öz acı istehzasından… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • irəkə — (Culfa) kinayə, rişxənd ◊ İrəkə eləmək – rişxənd etmək. – Ma: irəkə eləməyi navaxdan öyrəmmisən? …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şebədə — (Bakı) rişxənd, lağ ◊ Şebədiyə qoymağ – lağa qoymaq, rişxənd etmək, ələ salmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”